Nowa przyszłość part 2 - Szkoła Przetrwania

Rozejrzałem się. Nie zauważyłem nikogo oprócz mnie. Oparłem się o najbliższe drzewo. Znając życie Sakura będzie się stroić, by mi się przypodobać (nie jestem głupi i wiem, że ta kurwa się we mnie... brr... kocha). A Naruto pewnie się spóźni.
Nie... Naruto się zmienił. Wczoraj nie krzyczał, nie reagował na zaczepki i (o, zgrozo) wykazywał się inteligencją (???).
Boże, Naruto, co się z tobą stało?
Nagle usłyszałem głos.
 - Witaj Sasuke. - głos miękki i piękny, przepełniony smutkiem, głos "nowego" Naruto
Odwróciłem się. Na drzewie, o które się opierałem, siedział blondynek. Po chwili zeskoczył i stanął przede mną.
 - Naruto? Od kiedy tu jesteś. - zdziwiłem się. Nie zauważyłem kiedy się pojawił.
 - Od wczoraj. - odparł spokojnie.
 - ŻE CO?! - gdyby nie nie moja duma Uchiha to chyba bym się wydarł jak Naruto "za czasów Akademii"
 - No, że... Kakashi-sensei kazał nam tu dzisiaj przyjść. Przyszedłem wczoraj i trochę trenowałem. Około 2 w nocy poczułem się senny i usnąłem na tym drzewie. - mówiąc to wskazał na drzewo, na którym przed chwilą siedział.
 - Trenowałeś? - zdziwiłem się.
 - Hai, musze trenować by spełnić mój nowy cel. - powiedział.
 - Nowy cel, huh? Czym jest twój nowy cel? - spytałem
 - Nie mogę ci tego powiedzieć. - odparł i usiadł na jednym z trzech słupów, które znajdowały się na polance.
Siedział tak chyba z 30 minut i nawet się nie poruszył.
 - Ohayo, Sakura. - odezwał się nagle. Odwróciłem się. Za mną stała różowa w...
BRRR!!! Bosz co ta ma kurwa być (Rini: To ma być kurwa we własnej postaci).
Ubrana była w różową bluzkę, która ledwo zakrywała połowę brzucha. Czarne spodenki i siateczkowy top. Na nogach miała buty shinobi.
 - Sakura, dziś będzie ciężki trening. - powiedział Naruto. - Kakashi się pewnie spóźni, więc idź się przebrać.
 - Jesteś baka Naruto. - powiedziała. - Tak jest dobrze... - nagle zauważyłem u niej błysk w oku. -  Sasuke-kun~! - krzyknęła w moją stronę.
No nie!
Gdyby nie moja duma to bym zaczął uciekać.
Uwiesiła się na mnie jak głupia i zaczęła coś trajkotać nad uchem. Nie słuchałem jej. Bo po co?
Odepchnąłem ją stanowczo.
 - Nie spoufalaj się, dystans, proszę. - powiedziałem.
Ja chce by Naruto się spoufalał.
Uchiha opanuj się, ale już!
Usiadłem pod drzewem i czekałem. Około 10 pojawił się Kakashi. Naruto zszedł z słupka i stanął na ziemi.
 - SPÓŹNIŁEŚ SIĘ KAKASHI-SENSEI!!! - wrzasnęła Sakurwa.
Ja pierdole, wszyscy wiemy, nie musisz tak wrzeszczeć.
 - Gomen, czarny kot przebiegł mi drogę i musiałem iść na około.
Dobre wytłumaczenie. Szkoda tylko, że fałszywe =.="...
 - Dobra dzieciaki. - mówiąc to podszedł do środkowego słupka i położył na nim zegarek. - dobra. Alarm jest ustawiony na 12. Na szkole przetrwania jest jeden cel: zabranie mi tych dwóch dzwoneczków przed południem. - mówiąc to pokazał nam dwa okrągłe dzwoneczki zawieszone na czerwonych sznureczkach. - Kto nie zdobędzie dzwonków nie dostanie obiadu. A jeśli, żadne z was nie zdobędzie dzwonka przywiąże was do tych słupów i sam będę je jadł pokazując wam jakie są mega dobre.
Od razu poczułem, jak burczy mi w brzuchu.
Więc po to miało być to "nie jedzcie śniadania".
 - Czegoś tu nie rozumiem. - odezwała się nagle różowa - Dlaczego są tylko dwa dzwonki?
Szaro włosy uśmiechnął się.
 - Po to, żeby jedno z was na pewno było przywiązane do słupa. Jest was troje, czyli jedno na pewno nie zaliczy i wróci do Akademii. Może będzie to jedna osoba, może dwie, a może... cała trójka.
Dobra teraz to się pogrążyłem...
Czy ja nie zamieniam się w emo?
 - Używacie waszych shurikenów i kunai, nin-, gen- i taijutsu. Macie spróbować mnie zabić.
 - Ale wtedy możesz zginąć sensei. - wydarło się brokatowe gówno.
 - To jest jounin, Sakura. Nie da się tak łatwo pokonać. - zauważył Naruto
 - Zaczynamy na słowo START. - powiedział. Przygotowałem się by jak najszybciej uciec. - START! - krzyknął, a ja schowałem się w krzakach z których miałem doskonałą widoczność na całą polanę. Została na niej tylko Sakura i Kakashi.
Co za... no nie. I ja muszę być z nią w drużynie?
Dziewczyna wyjęła kunai i ustawiła się tak by w razie ataku obronić się. Mężczyzna przykucnął i zaczął grzebać w kieszonce.
 - Nauczę cię taijutsu. - powiedział.
Czy taijutsu nie jest czasem walką w ręcz?
Po chwili wyjął... książkę? Otworzył ją i zaczął czytać.
Różowa niewytrzymała i rzuciła w niego kunai, który trzymała. Mężczyzna uchylił się, ale i tak jestem pewien, że by go nie trafił.
Po chwili znalazł się za nią i uderzył ja w kark.
Upadła, ale o dziwo nie zemdlała.
Wstała i znów próbowała zaatakować szaro włosego.
Mężczyzna zaatakował, tym razem genjutsu. Po chwili dane mi było usłyszeć krzyk formujący się w coś na kształt: Sasuke-kun!
Kami-sama, proszę ochroń mnie przed tym różowym czymś!
Nagle Kakashi się odsłonił. Wyciągnąłem kunai i shurikeny i rzuciłem w niego.
Trafiłem?
Po chwili zobaczyłem dym z którego wyłonił się pieniek z wybitymi gwiazdkami.
Zdążył z podmianą.
Przez te kunai zauważył mnie. Specjalnie się odsłonił.
Nagle usłyszałem za sobą szelest. Wyskoczyłem z pułapki tuż zanim kunai mnie dosięgnął. Stanąłem na środku polany.
Cholera to najbardziej odkryta przestrzeń.
Po chwili, przede mną, w odległości 10 metrów, pojawił się jounin czytający książkę.
 - Sakura dała złapać się w genjutsu, co? Ale ja... nie jestem taki jak ona.
 - To powiedzieć możesz dopiero jak zdobędziesz dzwonki. Słyszałem o tobie dość dużo. Elita Konohy, huh? Sakura bezbłędna w teorii, ale w praktyce beznadziejne. Naruto, który nic nie potrafi i Sasuke, który potrafi wszystko. Straszny stereotyp.
Stanął na przeciw mnie. Rzuciłem w niego shurikenami.
 - To zbyt prosty ruch. - stwierdził. Uśmiechnąłem się. Nagle jedna z gwiazdek wleciała w las i przecięła sznurek uruchamiający moją pułapkę. Jounin uchylił się, a ja zaszedłem go od tyłu. Kopnąłem go. Zatrzymał moją nogę ręką. Teraz ręka. Też ją zatrzymał. Użyłem drugiej nogi chcąc kopnąć go w głowę, ale zatrzymał mój cios ramieniem. Teraz byłem pewien, że mi się uda. Drugą rękę wyciągnąłem w kierunku dzwonków. W ostatnim momencie uchylił się.
No nie...
 - Trzeba przyznać, nieźle...
Zacząłem składać pieczęcie: wąż, baran, małpa, dzik, koń i tygrys.
Kakashi otworzył szeroko oczy. Dobrze wiem, że ta technika robi wrażenie.
 - Gōkakyū no Jutsu - krzyknąłem, a z moich ust wyleciał ogień.
Gdy kula ognia się wypaliła spojrzałem na, jak mi się wydawało, szczątki Kakashiego. Jednak nigdzie nie mogłem dojrzeć szaro włosego jounina.
Zacząłem się rozglądać.
 - Prawa, lewa, tył, góra... gdzie on może być.
 - Pod spodem. - usłyszałem głoś senseia. Nagle czyjaś ręka złapała mnie za nogę. Usłyszałem nazwę techniki i po chwili siedziałem pod ziemią i jedynie moja głowa wystawała na zewnątrz.
 - Może i jesteś od nich lepszy, ale wiesz... wystające gwoździe się dobija.
Zniknął.

Od strony Kakashiego

 - Dobra został jeszcze trzeci. Gdzie on może być... - pytałem sam siebie.
 - Może za tobą. - usłyszałem cichy głos.
Za mną stał blond włosy chłopak.
 - Oh, Naruto... - powiedziałem luźno, by nie wyczuł, że się go nie spodziewałem. - Nareszcie się spotykamy co?
 - Skoro pan tak twierdzi. - odparł.
Staliśmy tak przez dobrą chwilę.
 - Długo zamierzasz tak stać. - spytałem.
 - Raczej dopóki nie będzie południa. W końcu zdobyłem już to co chciałem.  - powiedział i w tym momencie usłyszałem dźwięk dzwoneczków. Ledwo uchyliłem się. Za mną był klon.
Nie wyczułem jego go?
Klon zniknął w białym dymie.
Dobry jest. Muszę porozmawiać z Iruką. To niemożliwe by ten dzieciak był najsłabszy. Z taką kontrolą chakry?

Od strony Sasuke

Dalej próbowałem wyjść spod ziemi gdy nagle z krzaków wybiegła Sakura.
Nawet tego warto spróbować...
 - Em... Sakura...
 - ŁAAAAAAAAAAAAA!!! SASUKE TO TERAZ SAMA GŁOWA I DO TEGO GADA!!!
…
Serio? =.="
Nagle usłyszałem głos Naruto, który krzyczał nazwę jakiejś techniki, ale nie mogłem usłyszeć jakiej. Po chwili huk...?
Teraz Kakashi coś krzyknął i znowu Naruto.
Czyżby tam... toczyła się jakaś poważna walka?