Nowa przyszłość part 4 - Atak Braci Demonów.

Nobi-chan: Oi, minna!
Rini: Nowy rozdział jest jeszcze nie poprawiony, ale mam wrażenie, że jak go dziś nie wstawimy to możemy iść na gilotyne, więc wstawiamy niepoprawioną wersję.
Uzu: Yuu - czyżbyś była nowo narodzonom Otaku, że oblądasz tasiemce? Co do filerów, to uwarzam, że Naruto ma najlepsze, bo łączą się z fabułą, a te w Bleach czy One Piece mieszają w niej strasznie. Obrócz Bleach obejrzyj też np. One Piece, Fairy Tail, Naruto, Another, Code Geass, Durarara. Polecam, bo warto obejrzeć. Normalnie wylęgarnia Yaoistek (szczególnie jeśli chodzi o Naruto, Code Geass i Durarara)
Rini: Aga - no my mamy nadzieje, że będziesz częstym gościem.
Uzu: Notka dedykowana Neomi - korektorce i koleżance, która pomaga nam w twórczości. Wiecie, jak chcecie to możecie pisać jakbyście chcieli by potoczyła się dalsza akcja. Just write it!
Nobi-chan: A teraz rozdział.


Nasze usta się spotkały.
Kurwa! A ja stoje jak ten slup soli.
Kurwa! Moje mażenie się spełniło, a się ruszyć nie mogę!
Nagle Naruto zrobił coś czego za Chińską Republikę Ludową bym się nie spodziewał. Mianowicie poczułem w moich ustach jego język. Mocno pogłębił pocałunek.
WTF! A co tam, kit z tym! Nie przestawaj!
Przyciągnąłem go do siebie. Nie do końca kontrolowałem samego siebie.
Jego usta, tak inne od tych które zawsze nawiedzały mnie w snach.
Ciepłe, miękkie, chętne, słodkie, idealne.
Nagle to cudowne spotkanie naszych ust zniknęło. Otworzyłem oczy (Sasuke: Nawet nie wiem kiedy je zamknąłem). Spojrzałem na moje blond bóstwo. Policzki Naruto były czerwone, a oczy jakby przestraszone. Wyglądał tak słodko i niewinnie (jak dziewica przed nocą poślubną)
 - Ja... - policzki jeszcze mocniej poczerwieniały.
Nagle zlazł z drzewa, a ja ciągle gapilem się w miejsce, w którym jeszcze chwile temu wstał.
(Rini: Słuchajcie, ja nie umiem opisywać pocałunków jeśli juz to... hehehe... stosunki)

Od strony Naruto

Kami-sama zabij mnie za moja głupote! Co ja zrobiłem!
Miałem ochote walić głową w ściane.
Ale... z drugiej strony... jego usta na moich... i on... tak blisko...
Poczułem, że moje policzki pokrywają się czerwienią.
Potrząsnąłem głową.
Nie! Spokój! Zachowuj się tak jakby nic się nie stało to będzie dobrze.

Od strony Sasuke

Zszedłem z drzewa i stanąłem obok Naruto. Odrazu doskoczyła do mnie różowa, ale co ja moge... Po jakiś 15 minutach (po czasie) zjawił się Kakashi.
Oczywiście nie obyło się bez "Spóźniłeś się Kakasji-sensei" i "Przepraszam, ale spotkałem starszą panią z zakupami i no wiecie..."
Po jakiś 5 minutach ruszyliśmy przed siebie.
Gdyby nie Sakura, która ciągle trajkotała mi nad uchem to podszedł bym do Naruto i spróbował porozmawiać.
Wyjaśnić... Zresztą... CO TU WYJAŚNIĆ. To on zaczął, nie ja.
Odetchnąłem spokojnie. Bałem sie tej rozmowy, a wiedziałem, że prędzej czy później będę musiał taką odbyć z Naruto.
Sakura i Kakashi zaczeli rozmowe na temat systemu administracyjnego wiosek i o pięciu kage. Nie słuchałem ich jednak. Moją głowe zaprzątały inne myśli. Znów czułem te wargi na moich, znow czułem go w moich ramionach, znów widziałem tę jego zarumienioną twarzyczke.
Nagle usłyszałem jakiś szmer.
Obejrzałem się za siebie.
Dwóch wrogich ninja oplatało Kakashiego ostrym metalowym łańcuchem
 - PIERWSZA OFIARA! - krzykneli i pociądneli łańcuchy, a z Kakashiego została kupa mięsa, a nie człowiek.
Musze chronić Naruto.
Pomyślałem i odwróciłem się w przeciwną stronę(tam stał Naruto). Spojrzałem na niego. Blondyn stał nieruchomo nadal wpatrując się w przestrzeń przed sobą.
 - NARUTO! - krzyknąłem, gdy wrodzy ninja pojawili się za plecami Uzumakiego.
 - DRUGA OFIARA! - krzyknęli.
Nie zdąże!
Gdy łańcuchy już miały opleść ciało blondyna ten zniknął i pojawił się za nimi. Złapał jednego z nich za szyje i przygwoździł do ziemi, a drugiego kopnął z półobrotu.
 - Nie powinniście mnie atakować - syknął w stronę tego, którego trzymał. - W takich momentach jak ten trzeba przeprosić, więc mów kundlu, bo cie zabije.
Stałem jak sparaliżowany. Ten zimny ton, którego nigdy nie slyszałem u Naruto, ta moc, szybkość, siła.
 - MÓW! - powiedział głośniej, bardziej stanowco i zimno blondyn. Wbijając paznokcie w szyje wrogiego ninje tak, że zaczeła spływać krew.
 - Sumimase gozaimasu! - krzyknął mężczyzna. Blondyn puścił ninje, a następnie ogłuszył ciosem w tył głowy.
 - Świetnie się spisałeś, Naruto-kun - usłyszeliśmy głos szarowłosego jounina. Spojrzałem w miejsce, w którym powinny leżeć "flaki" sensei, ale znajdowały się tam tylko kawałki drewna.
Podmiana?
 - Dziękuje sensei - odparł chłopak.
 - Nie zranili cię, Naruto?
 - Tylko lekko drasneli. - powiedziawszy pokazał ramie, z którego obficie płynęła krew.
 - Trzeba to odkazić. W ich broni była trucizna. - powiedział nadwyraz spokojnie szarowłosy
 - To nic, jestem uodporniony na trucizny, a rana zaraz się zagoi.
Spojrzałem na niego z niedowierzaniem. Gdybym ja miał taką ranę to o ile bym się niewykrfawił to goiła by sie przez przynajmniej 2 miesiące.
 - A co do was... - zwrócił się do mnie i Sakury. - Za wolno reagujecie. Ta kałuża, o tam - wskazał na kałuże 7 metrów za nami. - To wodne jutsu kamuflażu. Ukryli się tam. Jest susza, więc z kąd wzieła się tam kałuża, co? Jako ninja musicie zwracać na to większą uwagę. - skarcił nas. - To chunini z Kiri. Tamtejsi ninja znani są z tego, że kontynuują misję bądź walke bez względu na okoliczności.
 - Jak odgagłeś naszą zasadzke? - spytali wściekli chunini, którzy włąśnie się obudzili.
 - Urzywanie wodnego kamuflarzu w słoneczny dzień nie jest inteligentne. - stwierdził mężczyzna.
 - Skoro wiedziałeś o tym, Kakashi-san, dlaczego pozwoliłeś walczyć dzieciakom. - spytał Tazuna.
 - Bo chciałem się dowiedzieć kto jest ich celem.
 - Co masz na myśli? - spytał oniemiały staruszek.
 - To, że to pan był ich celem, a mówił pan, że mogą nas zaatakować najwyżejdrobni złodzieje. A my tu wykonujemy misję rangi co najmniej B. Pana prośba była tylko ochrona do czasu dokończenia mostu. Jeśli powiedzialby pan, że jest ścigany przez ninja, bez wachania przyznano by tu kategorie B. Jestem pewien, że miał pan jakiś powód, ale kłamstwa i fałszywe wnioski to przestępstwo. Ta misja wykracza poza zakres naszych obowiązków.
 - Nie jesteśmy gotowi na tą misję - powiedziała różowa. - Przerwijmy ją. Naruto jest zatruty, a wątpie by naprawde był uodporniony na trucizny jak mowi. Pwinniśmy wrócić do wioski i zabrać go do lekarza.
 - Sakura ma racje. - stwierdził szarowłosy.
Nagle blondyn zdjął bluze. Pod spodem miał koczulke bez rękawów z wąskim kołnierzem, która wisiała na jego chudym ciele. Na lewym ramieniu widniała duża, głęboka, paskudna rana.
 - Naruto, co ty... - zaczęła dziewczyna. Chłopak wyjął kunai i wbił sobie w rane.
 - Wyciskam jad. - powiedział ze stoickim spokojem. Po chwili wyjął strzykawke i wbił pod skóre. Następnie świerzo krwawiącą rane obwiązał czystym białym bandzrzem, który odrazu zmienił kolor na czerwony.
 - Powinno być okey. - stwierdził.

Od strony ******

W lesie było mnustwo wysokich, 30 metrowych drzew. Ich korony, były tak wielkie i gęste, że nie dochodziły tu prmienie słońca.
 - Porażka?! - krzyknął niski mężczyzna w garniturze. Na oczach miał okrągłe ciemne okulary. Był to Gato, mój obecny pracodawca. Wykonywałem dla niego zlecenie. - Wydalem sporo pieniędzy by was nająć, bo słyszałem, że jesteście dobrymi ninja.
Boże... Jak on mnie wkurwia...
 - Przestań narzekać. - stwierdziłem i wycelowałem w niego moim wielkim, 2,5 metrowym mieczem, które nosiło me imię od rzezi jaką nim zrobiłem. Mężczyza skulił się ze strachu. - W takim wypadku, osobiście wktocze do akcji i tym tasakiem zetne glowe Kopjującego ninja.
 - Jesteś pewny, że sobie poradzisz? Wróg zatrudnił wyszkolonych shinobi. Po nieudanej akcji Braci demonów ich czujność wzrośnie. Więc nie będzie łatwo...
 - Za kogo ty mnie uważasz? - spytałem - Nie bez powodu nazywają mnie Djabłem Ukrytej Mgły. Jestem Momochi Zabuza

Uzu: No i jeszcze obrazek na koniec:

Rini: Shizu-chan! *Q* Now kiss!

Nobi-chan: Tak Sasek brawo za inteligencję! Uważaj bo ci się uda =.=" Ale i tak to jest urocze ^u^
Uzu: Na początku jedne z tych miały być w nagłówku, ale wybrałam to co jest, nie. Wiecie, jak chcecie to zawsze możemy zmienić.